

سلامت جسمانی و پویایی فرهنگی جامعه دغدغه مادران ایرانی است؛
نقش مادران ایرانی در اشاعه سنت وقف در خانواده
خیراندیشان، همیشه وقف را صدقه جاریه و دفترچه پساندازی برای آخرت خود میدانند. در این میان مادران ایرانی در اشاعه سنت وقف در خانواده و آشنایی فرزندان خود با راه و رسم نیکوکاری نقش اثرگذاری داشته و دارند.
بازنشسته فرهنگی واقف امام مهربان
«بانو اسدی جاجائی» فرهنگی بازنشسته اهل نجفآباد اصفهان، از جمله این مادران است. او در اینباره بیان کرده است «وقتی بازنشسته شدم، پاداش پایان خدمتم را به نیت امام رضا کنار گذاشتم. در ابتدا بیش از نصف مبلغ پاداش را به نام خودم در سال ۱۳۹۵ به آستان قدس رضوی اهدا کردم. مدتی بعد به دلیل وقف این سپرده نقدی، توسط این مجموعه بزرگ موقوفاتی برای حضور در همایش واقفان حرم مطهر رضوی در مشهد دعوت شدم که به همراه ۲ دخترم در آن شرکت کردم. در طول برگزاری همایش، دخترانم تحت تأثیر دل بزرگی واقفان این آستان مقدس قرار گرفتند و گفتند ما نیز میخواهیم در زمره این واقفان باشیم. من نیز بخش دیگری از پاداشم را به نام فرزندانم نرگس، فاطمه و سعید اسماعیلی در قالب سپرده نقدی در سال ۱۳۹۶ بر بارگاه ملکوتی امام هشتم وقف کردم. پس از این وقف، برکات آن را از نزدیک دیدم و عنایت امام رضا به حدی نصیبم شده است که پاداش خدمتم در برابر آن قطرهای بیش نیست». البته این مادر فرهنگی، قسمتی از پاداشش را خودش مستقیم برای تشرف افراد کمبرخوردار و زیارت اولی اصفهان به مشهد هزینه کرده است.
آپارتمان وقف رضوی در سمنان
«کلثوم سیستانی» مادر ۵۵ ساله اهل سمنان نیز با این نگاه قدم در مسیر وقف گذاشت. او یک واحد آپارتمان را در سال ۱۴۰۱ به حرم مطهر امام هشتم وقف کرد. بانو سیستانی هم در این باره میگوید «سال ۱۳۹۶ بود که دلم هوای زیارت را کرده بودم. در آن زمان بیمار هم بودم، اما پزشکان نتوانسته بودند علت آن را تشخیص دهند. وقتی به مشهد رسیدم حالم وخیم شد تا جایی که فکر میکردم همان شب میمیرم. با این وجود از همسرم خواستم ابتدا مرا به حرم مطهر ببرد. سپس به بیمارستان منتقل شدم و تحت عمل جراحی قرار گرفتم. به سرطان روده بزرگ مبتلا بودم، اما امام رضا عنایت کردند و پس از انجام مراحل درمان مثل شیمیدرمانی حالم بهتر شد».
او قبل از جریان بیماریاش در فکر وقف آپارتمانش در سمنان بود. این واقفه ادامه میدهد «زمانی که به شهرم برگشتم، با خودم فکر کردم من که میخواهم این آپارتمان را وقف کنم، پس چه بهتر آن را به حرم مطهر رضوی تقدیم کنم. البته تا زمانی که زنده هستم از منافع آن استفاده میکنم؛ پس از آن، تولیت این موقوفه برای مصارف عام به آستان قدس رضوی واگذار میشود».
بانوی واقفی از دهدشت استان کهگیلویه و بویراحمد
«مدینه رفیعی» دیگر بانوی واقف است که پس از رسیدن به حاجت خود قدم در مسیر وقف و نذر گذاشته و بخشی از اموال خود را به صحن و سرای رضوی تقدیم کرده است. بانو رفیعی که ساکن شهر دهدشت استان کهگیلویه و بویراحمد، است در این باره میگوید «من و همسرم آرزوی داشتن کودکی را داشتیم، اما مراجعه مداوم به پزشکان و راههای درمانی که انجام داده بودیم، نتیجهای نداشت. سرانجام قرار شد برای درمان به تهران برویم، اما ابتدا راهی مشهد شدیم تا دلم را در حرم مطهر رضوی به عنایت امام خوبیها بسپارم. خدا را شاکرم که لطف آقا علی بن موسی
الرضاg در سال ۱۳۹۵ نصیبمان شد و صاحب ۲ پسر سالم شدم که نامشان را رضا و علی گذاشتیم».
او در سال ۱۳۹۷، پس از آنکه فرزندانش کمی بزرگتر شدند بار دیگر به حرم مطهر رضوی مشرف شد و با مراجعه به یکی از دفاتر نذورات این آستان مقدس، مبلغی وجه نقد را برای مصارف زیارت اولیها و محرومان اهدا کرد.
بانوان؛ بیشترین مشارکت در وقف رضوی
وقفها اما تنها به موارد گفته شده ختم نمیشود و در سالهای اخیر نیز به ویژه از سال ۱۴۰۰ به بعد تعداد زیادی از بانوان نیکوکار و بلندنظر، تمامي یا بخشی از داراییهای خود را وقف بارگاه حضرت رضاg کردهاند تا برای موارد مختلفی مانند نیازهای ضروری حرم مطهر، اطعام زائران، تجهیز دارالشفاء، مساعدت به زائران، برپایی مجالس جشن، سوگواری و عزاداری ائمه معصومین(ع)، ساخت و تجهیز احداث دارالقرآن، علم و فنآوری و مانند آن مصرف شود. به طور کل بانوان از سال ۱۴۰۰ به بعد از نظر کمی بیشترین مشارکت در وقف رضوی را به خود با مشارکت با همسران و به تنهایی اختصاص دادهاند.
به طور کل بانوان از سال ۱۴۰۰ به بعد از نظر کمی بیشترین مشارکت در وقف رضوی را به خود با مشارکت با همسران و به تنهایی اختصاص دادهاند
