ما را دنبال کنید
مشهدالرضا در دهه اول ماه محرم حال و هوایی غمبار داشت؛
شور تاسوعا و عاشورای حسینی در شکوه حرم رضوی
شب و روز تاسوعا و عاشورای حسینی، حرم مطهر حضرت رضا به‌عنوان نگینِ تابناکِ شهر مشهد، حال و هوایی غمبار به خود
گرفته بود. میزبان زائران سوگوار و دلدادگان به خاندان عصمت و طهارت بود. خادمان حرم مطهر رضوی باظرافت و ارادت مثال‌زدنی، حرم مطهر را به رنگ سرخ عاشورا درآورده بودند. نورهای قرمزِ متصاعد از چراغ‌ها، در شبستان‌ها، آب‌نماها، ایوان‌ها، مسیرهای رفت‌وآمد، ستون‌های برق، آبخوری‌ها و حتی فضای سبز حرم تابیده بود و جلوهای حزن‌انگیز و معنوی به این بارگاه ملکوتی بخشیده بود، گویی اشکِ ملائکه نیز در ماتم شهادتِ سرورِ آزادگان، از این انوارِ سرخ جاری شده بود.
این نورپردازیِ خاص، شکوه و عظمتِ حماسه‌ی عاشورا را به یاد زائران می‌آورد و دل‌ها را به‌سوی دریای بیکرانِ عشق و ایثار رهنمون
می‌کرد. گویی هر زائر با عبور از این گذرگاه‌های نورانی، با آرمان‌های والای امام حسین تجدید میثاق می‌کرد و ندای مظلومیتِ آن حضرت در گوشِ جان طنین‌انداز می‌شد.
حرم مطهر امام رضا در این ایام، مملو از زائرانی بود که با چشمانی اشک‌بار و قلب‌هایی مالامال از غم، به عزاداری و سوگواری پرداخته بودند. نوای جان‌سوز مداحان و مرثیه‌خوانان در فضای حرم طنین‌انداز شده بود و زمزمه‌ی دعا و مناجات زائران، با انوارِ سرخِ حرم درآمیخته و منظرهای بدیع و روح‌نواز خلق کرده بود.
بار دیگر، عطرِ تاسوعا و عاشورا در حرمِ ثامن‌الحجج پراکنده شده بود و زائران را به ضیافتِ اشک و غم و رازونیاز با معبودِ هستی دعوت کرده بود. حرم مطهر امام رضا در ایام محرم، به‌مثابه قطعه‌ای از کربلا، میزبان عاشقان و دلباختگانِ اباعبدالله الحسین بود.
