همه ساله دهه آخر ماه صفر و به ویژه سه روز پایانی این ماه، مشهد حال و هوایی دیگر دارد. حرم مطهر امام رضا (ع) در این ایام، پناهگاهی می‌شود برای دل‌های شکسته، چشم‌های گریان و زائرانی که از گوشه گوشه ایران و حتی دیگر کشورها، خود را به این آستان مقدس و معنوی می‌رسانند. امسال در میان صحن‌هایی پر از ازدحام و رواق‌هایی آکنده از اشک و دعا، جایی بود که عطر مهر و کرامت امام رضا (ع) بیشتر از همیشه جاری بود، تبرکخانه سلطان ابوالحسن الرضا (ع). در تبرکخانه سلطان ابوالحسن الرضا (ع)، خادمان و خادمیاران با دستانی آمیخته به صمیمیت و اخلاص، بسته‌های نذری و تبرکات را میان زائران توزیع می‌کردند. این بسته‌ها در نگاه اول شاید تنها بسته‌ای کوچک بود، اما برای زائر، یادگاری ماندگار و معنوی بود از میزبانی امام مهربانی‌ها. هر بسته نان، غذا، نمک، نبات یا خوراکی ساده، در دل‌های خسته و چشم‌های اشکبار، طعمی بهشتی پیدا می‌کرد.